उभद्वितीहि अवयववुत्तीहि पठमन्तेहि अस्सेति छट्ठत्थे
अयो होति; उभो अंसा अस्स उभयं; द्वयं; तयं।
संख्याय सच्चुतीसासदसन्ताधिकास्मिं सतसहस्से डो
सत्यन्ताय उत्यन्ताय; ईसन्ताय, आसन्ताय, दसन्ताय च
संख्याय पठमन्ताय अस्मिंति सत्तम्यत्थे डो होति सा चे संख्या अधिका होति यदस्मिंति
तं चे सतं सहस्सं सतहस्सं वा होति; वीसति अधिका अस्मिं सतेति वीसंसतं; एकवीसंसतं;
सहस्सं सतसहस्सं वा। तिंसंसतं; एकतिंसंसतं।
उत्यन्ताय– नवुतंसतं सहस्सं सतसहस्सं
वा, ईसन्ताय-चत्तारीसं सतं सहस्सं सहसहस्सं वा आसन्ताय-पञ्ञाससतं सहस्सं सतसहस्सं
वा। दसन्ताय एकादसं सतं सहस्सं सतसहस्सं
वा। सच्चतीसासदसन्तेति किं
? छाधिका अस्मिं सते; अधिकेति किं
? पञ्चदस हीना अस्मिं सते; अस्मि ति किं
? वीसत्याधिका एतस्मास्ता; सतसहस्सेति किं
? एकादस अधिका अस्सं वीसतियं।
छट्ठियन्तायेकादसादिकाय संख्याय डो होति पूरणत्थे
विभासा; सा संख्या पूरीयते येन तं पूरणं; एकादसन्नं पूरणो एकादसो, एकादसमो; वीसो,
वीसतिमो; तिंसो, तिंसतिमो; चत्तालीसो, पञ्ञासो।
छट्ठियन्ताय पंचादिकाय संख्याय कतिस्मा च मो होति
पूरणत्थे; पञ्चमो, सत्तमो, अट्ठमो, कतिमो, कतिमी।
सतादिकाय संख्याय छट्ठियन्ताय पूरणत्थे मो होति
सतादीनमि चान्तादेसो; सतिमो; सहस्सिमो।
छ सद्दा ठठमा होन्ति तस्स पूरणत्थे; छठो, छठमो;
इत्थियं– छठी,
छठमी। कथं; दुतियं ततियं चतुत्थंति
– दुतियस्स चतुत्थ ततियानंति
– निपातना।
एकस्मा असहायत्थे क, आकी होन्ति वा; एकको;एकाकी, एको।
वच्छादीनं सभावस्स तनुत्ते गम्यमाने तरो होति;
सुसुत्तस्स तनुत्ते– वच्छतरो;इत्थियं
– वच्छतरी;योब्बनस्स तनुत्ते; ओक्खतरो; अस्स भावस्स तनुत्ते
– अस्सतरो; सामत्थियस्स
तनुत्ते– उसमतरो।
किं सद्दा निद्धारणे रतररतमा होन्ति; कतरो भवतं
देवदत्तो; कतरं भवतं कठो; कतमो भवतं देवदत्तो; कतमो भवतं कठो; भारद्वाजानं कतमोसि
ब्रह्मे।
ततियन्ता दत्तेभिधेये ल इया होन्ति; देवेन दत्तो
देवलो; देवियो; ब्रह्मलो, ब्रह्मियो। सिवा
– सिवलो;सीवियो।
तस्स भावकम्मेसु त्ततात्ततण्यणेय्यणियणिया
छट्ठियन्ता भावे कम्मे च त्तादयो होन्ति बहुलं, न च
सब्बे सब्बतो होन्ति अञ्ञत्र त्त ताहि।
भवन्ति एतस्मा बुद्धिसद्दाति भावो, सद्दस्स
पवत्ति निमित्तं। नीलस्स पटस्स भावो नीलत्तं, नीलताति गुणो भावो नीलस्स गुणस्स भावो
नीलतं नीलताति नीलगुणजाति; गोत्तं गोताति गोजाति। पाचकत्तं दण्डित्तं विसाणित्तं
राजपुरिसत्तंति क्रियादिसम्बन्धित्तं। देवदत्तत्तं चन्दत्तं सुरियत्तंति
तदवत्थाविसेससामञ्ञं। आकासत्तं अभावत्तंति
उपचरितभेद सामञ्ञं। त्तन
– पुथुजनत्तनं,
वेदनत्तनं; जायत्तनं, जारत्तनं, ण्य
– आलस्यं, ब्रह्मञ्ञं,
चापल्यं, नेपुञ्ञं, पेसुञ्ञं रज्जं आधिपच्चं दायज्जं वेसम्मं; वेसमंतिकेचि; सख्यं
वाणिज्जं। णेय्य– सोचेय्यं,आधिपतेय्यं। ण
– गारवं,पाटवं, अज्जवं, मद्दवं। इय
– अधिपतियं,पण्डितियं, बहुस्सुतियं, नग्गियं, सुरियं। णिय
– आलसियं, कालुसियं,
मन्दियं, दक्खियं, पोरोहितियं, वेय्यत्तियं। कथं
– रामणियकंति? सकत्थे कन्ता णेन सिद्धं। कम्मं, क्रिया
– तत्थ; आलसस्सकम्मं
अलसत्तं, अलसता, अलसत्तनं, आलस्यं, आलसियं वा। सकत्थेति
– सकत्थेपियथाभुच्चं कारुञ्ञं पत्तकल्लं आकासानञ्चं, कायपागुञ्ञता।
छट्ठियन्ता वद्धा; दासा च ब्यो वा होति भावकम्मेसु;
वद्धब्यं; वद्धता; दासब्यं; दासता। कथं वद्धवन्तिणे वागमो।
छट्ठियन्ता युवसद्दा भावकम्मेसु नण् वा होति वस्स बो
च; योब्बन; वात्वेव
– युवत्तं,
युवता।
अणु आदीहि छट्ठियन्तेहि भावे वा इमो होति; अणिमा,
लघिमा; महिमा; कसिमा। वात्वेव
– अणुत्तं, अणुता।
भाववाचका सद्दा तेन निब्बत्तेभिधेये इमो होति; पाकेन
निब्बतं पाकिमं, सेकिमं।
अतिसये वत्तमानतो होन्तेते पच्चया; अतिसयेन पापो
पापतरो; पापतमो, पापिस्सिको, पापियो, पापिट्ठो। इत्थियं
– पापतरा।
अतिसयन्तापि अतिसयपच्चयो, अतिसयेन पापिट्ठो पापिट्ठतरो।
दुतियन्ता ल्लप्पच्चयो होति निस्सितत्थे; वेदनिस्सितं
वेदल्लं, दुटठुनिस्सितं दुटठुल्लं। इल्ले सङ्खारिल्लं।
तस्स विकारावयवेसुणणिकणेय्यमया
पकतिया उत्तरमवत्थन्तरं विकारो। छट्ठियन्ता नामस्मा
विकारे' वयवे च णादयो होन्ति बहुलं; ण
– आयसं, बन्धनं; ओदुम्बरं, पण्णं;
ओदुम्बरं, भस्मं; कापोतं, अंसं; कापोतं, सत्थि।
णिक– कप्पासिकं, वत्थं, णेय्य
– एणेय्यं, मंसं; एणेय्यं सत्थि; कोसेय्यं, वत्थं।
मय– तिणमयं;दारुमयं; नळमयं; मत्तिकामयं।अञ्ञस्मिंति
गुन्नं करीसेपि मयो; गोमयं।
छट्ठियन्ता नामस्मा जतुतो विकारावयवेसु स्सण् वा
होति; जतुनो विकारा जातुस्सं, जातुमयं। 'लोपो' ति बहुलं पच्चयलोपोपि फलपुप्फमूलेसु
विकारावयवेसु; पियालस्स फलानि पियालानि; मल्लिकाय पुप्फानि मल्लिका; उसीरस्स मूलं
उसीरं। तं सद्देन वा तदभिधानं।
छट्ठियन्ता समूहे कण्ण णिका होन्ति; गोत्तप्पच्चयन्ता
कण्– राञञ्ञकं,
मानुस्सकं। उक्खादीहि– ओक्खकं(औक्खकं– भ0 आ0कौ0); ओट्ठकं; ओरब्भकं, राजकं; राजपुत्तकं; हत्थिकं, धेनुकं। ण
– काकं, भिक्खं;णिक– अचित्ता,
आपूपिकं; संकुलिकं।
जनादीहि छट्ठियन्तेहि समूहे ता होति; जनता, गजता,
बन्धुता, गामता, सहायता, नागरता। तान्ता सभावतो इत्थिलिङ्गा।
मदनीयन्ति; क्वरणेधिकरणे वा अनीयेन सिद्धं। धूमायितत्तंति– क्तान्ता
नामधातु तो त्तेन सिद्धं।
छट्ठियन्ता हिते इयो होति; उपादानियं। अञ्ञत्रापि,
समानोदरे सयितो सोदरियो।
छट्ठियन्तेहि चक्खु आदीहि हिते 'स्सो' होति; चक्खुस्सं,
आयुस्सं।
सत्तम्यन्ता तत्थ साधूति अस्मिं अत्थे ण्यो होति,
सब्भो; पारिसज्जो।साधूति
– कुसलोयोग्गो हितो वा। अञ्ञत्रापि
– रथं वहन्तीति रच्छा।
सत्तम्यन्ता कम्म सद्दा तत्थ साधूति अस्मिं अत्थे
नियञ्ञा होन्ति; कम्मे सधु कम्मनीयं; कम्मञ्ञं।
कथादीहि सत्तम्यन्तेहि तत्थ साधूति अस्मिं अत्थे इको
होति; कथिको; धम्मकथिको; पवासिको; उपवासिको।
पथादीहि सत्तम्यन्तेहि तत्थ साधूति अस्मिं अत्थे णेय्यो
होति; पाथेय्यं, सापतेय्यं।
दक्खिणा सद्दतो अरहत्थे णेय्यो होति; दक्खिणं अरहतीति
दक्खिणेय्यो।
तुमन्ततो अरहत्थे रायो होति; घातेतायं वा घातेतुं,
जापेतायं वा जापेतुं, पब्बाजेतायं वा पब्बाजेतुं'।
पठमन्ता एत्थ अस्स
अत्थीति एतेस्वत्थेसु मन्तु होति; गावो एत्थ देसे अस्स वा पुरिसस्स सन्तीति गोमा। अत्थीति वत्तमानकालोपादानतो भूताभि भविस्सन्तीति
वा गोहि न गोमा; कथं; गोमा आसि गोमा भविस्सतीति, तदापि वत्तमानाहियेव गोहि गोमा,
आसि भविस्सतीति पदन्तरा कालन्तरं
इतिकरणतो विसयनियमो
पहूते च पसंसायं निन्दायञ्चातिसायने
निच्चयोगे च संसग्गे होन्तिमे
मन्तु आदयो।
गो अस्सोति
जाति सद्दानं दब्बाभिधान सामत्थिया मन्त्वादयो न होन्ति, तथा गुण सद्दानं
सेतो पटोति, येसन्तु गुण सद्दानं दब्बाभिधान सामत्थियं नत्थि तेहि होन्तेव।
बुद्धिमा; रूपवा रसवा गन्धवा फस्सवा सद्दवा; रसी
रसिको; रूपी रूपिको; गन्धी गन्धिकोति।
पठमन्ततो अवण्णान्ता मन्त्वत्थे वन्तु होति; सीलवा;
पञ्ञवा। अवण्णाति किं? सतिमा; बन्धुमा।
दण्डादिहि इक ई होन्ति वा मन्त्वत्थे; बहुलं विधाना
कुतोचि द्वे होन्ति कुतो चेकमेकंव; दण्डिको, दण्डी दण्डवा; गन्धिको गन्धी गन्धवा;
रूपिको रूपी रूपवा। उत्तमिणेव धना इको (21) धनिको; धनी धनवाञ्ञो, असन्निहिते अत्था
(22) अत्थिको अत्थी– अञ्ञत्र
अत्थवा। तदन्ता च (23) पुञ्ञत्थिको, पुञ्ञत्थी; वण्णन्ता ईयेव (24) ब्रह्मवण्णी
देववण्णी– हत्थदन्तेहि
जातियं (25) हत्थी, दन्ती
– अञ्ञत्रहत्थवा दन्तवा
– वण्णतोब्रह्मचारिम्हि (26) वण्णी ब्रह्मचारी
– वण्खवाञ्ञो– पोक्खरादितो
देसे (27) पोक्खरणी उप्पलिनी कुमुदिनि भिसिनी मुळालिनी सालुकिनी। क्वचादेसे पि
(28) पदुमिनि पदुमिनीपण्णं– अञ्ञत्रपोक्खरवा हत्थी
– नावयिको (29) नाविको, सिखी सिखावा; माली मालावा;
सीली सीलवा; बली बलवा। सुखदुक्खाई (30) सुखी दुक्खी। बला बाहूरुपुब्बा च (31)
बाहुबली; ऊरुबली।
तपादितो मन्त्वत्थे वा स्सी होति; तपस्सी, यसस्सी,
तेजस्सी, मनस्सी, पयस्सी। वात्वेव
– यसवा।
मुखादीहि मन्त्वत्थे
रो होति, मुखरो, सुसिरो, ऊसरो, मधुरो, खरो, कुजरो, नगरो।
(32) दन्तस्सु च उन्नतदन्ते
दन्तुरो
तुण्डि आदीहि मन्त्वत्थे भो वा होति; तुण्डिभो, साळिभो,
वृळिभो, वात्वेव
– तुण्डिमा।
सद्धादीहि मन्त्वत्थे अ होति वा; सद्धो, पञ्ञो;
इत्थियं– सद्धा,
वात्वेव– पञ्ञवा।
तपा णो होति मन्त्वत्थे; तापसो; इत्थियं
– तापसी।
अभिज्झादीहि आलु होति मन्त्वत्थे; अभिज्झालु, सीतालु,
धजालु, दयालु
– वात्वेव– दयावा।
पिच्छादीहि इलो होति वा मन्त्वत्थे; पिच्छिलो,
पिच्छवा; फेणिलो, फेणवा; जटिलो, जटावा। कथं वाचालोति? निन्दायमिलस्सादि लोपे परो क्वचीति।
सीलादीहि वो होति वा मन्त्वत्थे; सीलवो, सीलवा,
केसवो, केसवा। अण्णानिच्चं (33)अण्णवो। गाण्डीव राजीहि सञ्ञायं (34), गाण्डीवं,
धनुं; राजीवं, पङ्कजं।
एतेहि द्वीहि वी होति मन्त्वत्थे, मायावी, मेधावी।
स सद्दा आम्युवामी होन्तिस्सरेभिधेये मन्त्वत्थे;
समस्सत्थीति सामी, सुवामी।
लक्खी सद्दा णो होति मन्त्वत्थे अ चन्तस्स, णकारो
वयवो; लक्खणो।
कल्याणे गम्यमाने अङ्गस्मा नो होति मन्त्वत्थे;
अङ्गना।
लोमा सो होति मन्त्वत्थे; लोमसो; इत्थियं– लोमसा।
मन्त्वत्थे इम इया होन्ति बहुलं; पुत्तिमो, कित्तिमो,
पुत्तियो, कप्पियो, जटियो, हानभागियो, सेनियो।
पञ्चम्यन्ता बहुलं तो होति वा; गामतो आगच्छति,
गामस्मा आगच्छति; चोरतो भायति, चोरेहि भायति; सत्थतो परिहीनो, सत्था परिहीनो।
तोम्हि इमस्स टि निपच्चते एतस्स ट एत् किं सद्दस्स
कुत्तञ्च; इतो, इमस्मा; अतो, एत्तो, एतस्मा; कुतो, कस्मा।
अभि आदीहि तो होति; अभितो परितो, पच्छतो, हेट्ठतो।
आदिप्पभूतीहि तो वा होति; आदो, आदितो; मज्झतो,
अन्ततो, पिट्ठितो, पस्सतो, मुखतो। यतोदकं तदादित्तं, यं उदकं तदेवादित्तंति अत्थो।
सब्बादितो सत्तम्या त्रत्था
सब्बादीहि सत्तम्यन्तेहि त्रत्था वा होन्ति; सब्बत्र,
सब्बत्थ, सब्बस्मिं; यत्र, यत्थ, यस्मिं। बहुलाधिकारा न तुम्हाम्हेहि।
एता सद्दा निपच्चन्ते; तस्मिं, कत्थ कुत्र, क्व,
एतस्मिं, एत्थ, अत्र अस्मिं, इह, इध।
सत्तम्यन्ततो सब्बस्मा धी वा होति; सब्बधी; सब्बत्थ।
सत्तम्यन्ता यतो हिं वा होति; यहिं, यत्र।
सत्तम्यन्ता ततो वा हं होति हिं च; तहं, तहिं, तत्र।
किं सद्दा सत्तम्यन्ता हिं हं निपच्चन्ते किस्स
कुकाच; कुहिं, कहं। कथं कुहिञ्चनंति; चनं इति निपातन्तरं– कुहिञ्चिति एता चि सद्दो विय।
एतेहि सत्तम्यन्तेहि वत्तमानेहि काले दा होति;
सब्बस्मिं काले सब्बदा; एकदा, अञ्ञदा, यदा, तदा। कालेति किं ? सब्बत्थदेसे।
एते सद्दा निपच्चन्ते; कस्मिं काले कदा, कुदा;
सब्बस्मिं काले सदा इमस्मिं काले अधुना, इदानि।
एते सद्दा निपच्चन्ते; पकतिपच्चयो आदेसो काल विसेसोति
सब्बमेतं निपातना लब्भति; इमस्स टो ज्जो चाहनि निपच्चते; अस्मि अहनि अज्ज। समानस्स
सभावो ज्जु चाहनि। समाने अहनि सज्जु। अपरस्मा ज्जु। अपरस्मिं अहनि अपरज्जु। इमस्सेतो काले रहि च। इमस्मिं
काले एतरहि। किं सद्दस्स को रह चानज्जतने। कस्मिं काले करह।
सामञ्ञस्स भेदको विसेसो पकारो, तत्थ वत्तमानेहि
सब्बादीहि था होति; सब्बेन पकारेन सब्बथा; यथा, तथा।
एते सद्दा निपञ्चन्ते पकारे, किमिमेहिथं पच्चयो कइच्च
तेसं यथाक्कमं; कथमित्थं।
संख्यावाचीहि पकारे धा परो होति; द्विहि पकारेहि द्वे
वा पकारे करोति द्विधा करोति, बहुधा करोति; एकं रासिं पञ्चप्पकारं करोति पञ्चधा
करोति; पञ्चप्पकारमेकप्पकारं करोति एकधा करोति।
एकस्मा पकारे ज्झं वा होति; एकज्झङ्करोति; एकधा करोति।
द्वितीहि पकारे एधा वा होति; द्वेधा, तेधा, द्विधा,
तिधा।
पकारवति तंसामञ्ञवाचका सद्दा जातियो होति; पटुजातियो;
मुदुजातियो।
वारसम्बन्धिनिया संख्याय क्खत्तुं होति; द्वे वारे
भुञ्जति द्विक्खत्तुं दिवसस्स भुञ्जति, वारग्गहणं किं ? पञ्चभुञ्जिते; संख्यायाति=किं ?
पहूते वारे भुज्जति।
वारसम्बन्धिनिया कतिसंख्याय क्खत्तुं होति; कतिवारे भुञ्जति कतिक्खत्तुं भुञ्जति।
बहुम्हा धा च पच्चासत्तियं
वारसम्बन्धिनिया बहुसंख्याय धा होति क्खत्तुञ्च
वारानञ्चे पच्चासत्ति होति; बहुधा दिवसस्स भुञ्जति, बहुक्खत्तुं। पच्चासत्तियन्ति किं ? बहुक्खत्तुं मासस्स भुञ्जति।
एकं वारमिच्चस्मिं अत्थे सकिन्ति वा निपच्चते; एकं वारं भुञ्जति सकिं भुञ्जति। वाति किं ? एकक्खत्तुं भुञ्जति; सकिं भुञ्जति।
वीच्छायं पकारे च सो होति बहुलं; वीच्छायं खण्डसो,विलसो; पकारे – पुथुसो सब्बसो।
अभूतब्भावे करासभूयोगे विकारो ची
अवत्थावतो वत्थन्तरेनाभूतस्स तायावत्थाय भावे
करासभूहि सम्बन्धे सति विकारवाचका ची होति; अधवलं धवलं करोति धवली करोति, अधवलो
धवलो सिया धवली सिया; अधवलो धवलो भवति धवली भवति। अभूततब्भावेति किं ? घटं
करोति, दधि अत्थि, घटो भवति। करासभू योगेति किं ? अधवलो धवलो जायते। विकाराति किं ?
पकतिया मा होतु; सुवण्णं कुण्डलं करोति।
बुत्ततोञ्ञेपि पच्चया दिस्सन्ति वुत्तावुत्तत्थेसु;
विविधा मातरो विमातरो तासं पुत्ता वेमातिका – रिकण्; पथं गच्छन्ति पथाविनो – आवी;इस्सा अस्स अत्थीति इस्सुकी– उकी; धुरं वहतीति धोरय्हो– रहण्।
वुत्ततोञ्ञस्मिम्पि अत्थे वुत्तपच्चया दिस्सन्ति;मगधानं इस्सरो मागधो – णो;कासीति सहस्सं तमग्घतीति कासियो – इयो।
सकत्थेपि पच्चया दिस्सन्ति; हीनको, पोतको; किच्चयं।
पच्चयानं लोपोपि दिस्सति; बुद्धे रतनं पणीतं, चक्खुं सुञ्ञं अत्तेन वा अत्तनियेन वाति भावप्पच्चय लोपो।
सरानमादिस्सायुवण्णस्साएओ णानुबन्धे
सरानमादिभूता ये अकारिवण्णु वण्णा तेसं आ ए ओ होन्ति
यथाक्कमं णानुबन्धे; राघवो, वेनतेय्यो, मेनीको, ओलुम्पिको, दोभग्गं णानुबन्धेति किं ? पुरातनो।
सरानमादिभूता ये अयुवण्णा तेसं आ ए ओ होन्ति क्वचिदेव
संयोग विसये णानुबन्धे; देच्चो, कोण्डञ्ञो। क्वचीति किं – कत्तिकेय्यो।
मज्झे वत्तमानम्पि अयुवण्णानं आ ए ओ होन्ति क्वचि;अड्ढतेय्यो, वासेट्ठो।
कोसज्जाज्जव पारिसज्ज सुहज्ज मद्दवारिस्सासभाजञ्ञथेय्य बाहुसच्चा
एते सद्दा निपच्चन्ते णानुबन्धे; कुसीतस्स भावो
कोसज्जं, उजुनो भावो अज्जवं (अज्जचं – भ0 आ0 कौ0) परिसासु साधु पारिसज्जो; सुहदयोव
सुहज्जो; तस्सपन भावो सोहज्जं; मुदुनो भावो मद्दवं; इसिनो इदं भावो वा अरिस्सं,
उसभस्स इदं भावो वा आसभं; आजानीयस्स भावो सो एव वा आजञ्ञं; थेनस्स भावो। कम्मं वा
थेय्यं, बहुसुतस्स भावो बाहुसच्चं। एतेसु यमलक्खणिकं तं निपातना।
मनादीनं सक् होति णानुबन्धे? मनसि भवं मानसं;दुम्मनसो भावो दोमनस्सं; सोमनस्सं।
सरादो णानुबन्धे उवण्णस्सावङ् होति; राघवो, जाम्बवं।
यकारादो पच्चये गोस्सुवण्णस्स अवङ् होति; गब्यं,भातव्यो।
यकारादो पच्चये अवण्णिवण्णानं लोपो होति; दायज्जं,कारुञ्ञं, आधिपच्चं, देप्पं। बहुलं विधानाक्वचि न होति, किच्चयं।
अन्तो सरो आदि यस्सावयस्स तस्स लोपो होति रानुबन्धे;कित्तकं, पेत्तेय्यं।
किसस्स महतो इमे कस्महा होन्ति यथाक्कमं; कसिमा,महिमा।
आयुस्स आयसादेसा होति मन्तुम्हि; आयस्मा।
बुद्धस्स जो होति इय इट्ठेसु; जेय्यो, जेट्ठो।
बाळहन्तिकपसत्थानं साधनेदसा
इय इट्ठेसु बाळहन्तिक पसत्थानं साधनेदसा होन्ति यथाक्कमं; साधियो, साधिट्ठो; नेदियो, नेदिट्ठो; सेय्यो, सेट्ठो।
इय इट्ठेसु अप्पयुवानं कण्कना होन्ति यथाक्कमं;कणियो, कणिट्ठो, कनियो, कनिट्ठो।
वीमन्तुवन्तूनं लोपो होति इय इट्ठेसु; अतिसयने मेधावी
मेधियो, मेधिट्ठो; अतिसयेन सतिमा सतियो, सतिट्ठो (संतिट्ठो– भ0 आ0 कौ0); अतिसयेन गुणवा गुणियो, गुणिट्ठो।
डे परे सत्यन्तस्स तिकारस्स लोपो होति; वीसंसतं, तिसं सतं।
त्तके परे एतस्स एट् होति, एत्तकं।
णिकस्स वा इयो होति; सक्यपुत्तियो, सक्यपुत्तिको।
अधातुस्स केस्यादितो घे स्सि
घे परे अधातुस्स यो ककारो ततो पुब्बस्स अकारस्स बहुलं
इ होति सचे घो न स्यादितो परो होति; बालिका; कारिका। अधातुस्साति किं ? सका
केति किं, नन्दना अस्यादितोति किं ? बहुपरिब्बाजका, मधुरा। बहुचम्मिकाति सकारेन स्यादितो
व्यवहितत्ता सिद्धं। घेति किं ? बालको; अस्साति किं ? बहुकत्तुका; साला।